Audycja nr: 322 Przygotował: Pastor Henryk Zagrodnik Tekst biblijny: Ewangelia św. Marka 13:8,29 Data opublikowania: 28. 01. 2006 Czas odtwarzania: 21:48 min Rozmiar pliku: 2929 kB                         Posłuchaj/Pobierz

Z Ewangelii Marka 13,8 i 29 czytamy: „Powstanie, bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu i będą miejscami trzęsienia Ziemi, będzie głód. To jest początek boleści. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, tuż u drzwi.”

Mówiąc o swoim przyjściu PAN JEZUS zachęca nas do obserwowania zachodzących w świecie zmian, do notowania w naszej chrześcijańskiej świadomości takich faktów jak np. trzęsienie Ziemi. Zjawisko to, siejąc wokół zniszczenie i śmierć, przekonuje o bezradności człowieka i niemożliwości zabezpieczenia się przed tak nagłym i groźnym żywiołem. Dzień PAŃSKI jest coraz bliższy. BÓG nie będzie stale milczał. Jego gniew przyjdzie jak spustoszenie. Kiedy to nastąpi? „Gdy rozmnoży się nieprawość.” Wtedy czas łaski zostanie definitywnie zakończony. Pozostaną po nim jedynie wspomnienia.

Mieszkańcy jednego z miast na Martynice, pragnąc wyśmiać PANA JEZUSA ukrzyżowanego, w Wielki Piątek przeszli ulicami miasta niosąc uroczyście ukrzyżowaną świnię. Po kilku dniach wszystkie zwierzęta w zwartej, długiej kolumnie opuściły miasto. Ludzie jednak nie zwracali uwagi na to ostrzeżenie. Po trzech dniach niemal wszyscy mieszkańcy tego miasta i okolic zginęli w odmętach gorącej lawy w czasie strasznego wybuchu wulkanu. W podobnych okolicznościach zginęli wszyscy mieszkańcy miasta Messyna. 20 grudnia 1908 roku w jednej z gazet ukazał się wiersz następującej treści: „O malutkie dzieciątko, które masz być nie tylko prawdziwym człowiekiem, ale także i prawdziwym BOGIEM: prosimy w imieniu twojego krzyża, usłysz nasz głos, potwierdź nam swoje istnienie i ześlij nam trzęsienie Ziemi.” Kilka dni później, w potężnym trzęsieniu Ziemi zginęło tysiące mieszkańców tego miasta. Zginęli też wszyscy najbliżsi krewni autora tego wiersza. Jednak on sam ocalał, lecz stał się psychicznie chory.

Obecnie trzęsienia Ziemi są coraz częściej i mają coraz większy zasięg. Wielki rozwój techniki zbliża i jednoczy świat w grzechu i przewrotności. Stąd coraz powszechniejszy jest gniew BOŻY. Do roku 1850 notowano jedno trzęsienie Ziemi na każde 8-9 lat. Zaś od tego czasu do roku 1900 na każdy rok przypadało, co najmniej 5 trzęsień Ziemi. Wiek obecny charakteryzuje się szczególnym nasileniem tego zjawiska. Niedawne trzęsienia Ziemi w Peru, w Chinach, Ameryce, Turcji i wielu innych miejscach w rozmiarach i skutkach były bardzo podobne do opisów z Księgi Objawienia 8,5. Opis biblijnych sytuacji dla niektórych, połowicznie wierzących uważane są jako okrutne i bezlitosne. Słowo BOŻE jednak stwierdza, że „gdy się to zacznie dziać, wyprostujcie się i podnieście głowy swoje, gdyż zbliża się odkupienie wasze.” (Łuk.21,28).

Oprócz trzęsień Ziemi pojawiają się inne klęski żywiołowe. Do takich największych klęsk naszych czasów zaliczyć można niszczycielski cyklon o niespotykanej sile, która szalała nad Zatoką Bengalską i wybrzeżem wschodniego Pakistanu; a stało się to 13 listopada 1970 roku. Ten cyklon spowodował powstanie gigantycznych fal morskich o wysokości powyżej 20 metrów, które zalały szereg wysp oraz wybrzeże... Całkowicie została zalana przez morze wyspa Dubia, gdzie ok.20,000 pielgrzymów uczestniczyło w piątek w hinduskich obchodach religijnych.

Martwych i zaginionych było tylu, że ekipy ratunkowe liczyły żywych, a nie martwych unoszących się na wodzie na przestrzeni dziesiątków kilometrów. Klęska była tak wielka, że nie można było chodzić nie dotykając zmarłych ciał. Lokalna prasa podała, że liczba śmiertelnych ciał wynosiła około dwóch milionów ofiar. Żyjemy w czasach, gdzie wypełniają się prorocze słowa PANA JEZUSA. Przyjście naszego PANA i ZBAWICIELA jest naprawdę bliskie. Temu zagadnieniu Pismo Święte poświęca wiele miejsca. Szczególnie zaś przedstawia stan świata po zabraniu Kościoła. Tak jak zmartwychwstanie PANA JEZUSA nastąpiło niepostrzeżenie, tak też zmartwychwstanie i zabranie Kościoła nie zostanie zauważone przez świat. Nikt też nie będzie wstanie udzielić odpowiedzi, że nagle miliony ludzi zniknie z tej Ziemi. Tak samo nie zostało zauważone zniknięcie Enocha, a potem Eliasza.

Można przypuszczać, że to wydarzenie nie spowoduje większego zamieszania, ponieważ zostanie wyparte przez coraz tragiczniejsze wydarzenia ogólnoludzkie. Będą następowały kataklizmy i zmieniały się jak obraz w kalejdoskopie. Duch demoniczny będzie występował wszędzie w zastraszający sposób, a niewiara stanie się zjawiskiem powszechnym. Cały świat zegnie kolana przed człowiekiem grzechu, synem zatracenia. Okropne sądy BOŻE nie nakłonią człowieka do poprawy. Wraz z zabraniem Kościoła opuści Ziemię DUCH Święty. Zniknie wówczas światłość świata i wszyscy duchowo oślepną. Z chwilą, gdy DUCH Święty opuści Ziemię pojawi się „tajemnica nieprawości,” o której przepowiadał, Ap. Paweł (2Tes.2,7). Okres ten ze względu na straszne wydarzenia, kary i sądy BOŻE został nazwany przez PANA JEZUSA „Wielkim Uciskiem.” (Mat.24,21). Nastąpi czas, jakiego jeszcze nie było. Straszne pożogi wojenne obejmą swym zasięgiem cały świat. Rozpocznie się straszne prześladowanie tych, którzy ugną swoje kolana przed PANEM JEZUSEM. Wtedy ich świadectwem wierności będzie męczeńska śmierć. (Obj.6,9-10).

Tak jak BÓG objawił się na Ziemi w Osobie PANA JEZUSA, tak szatan ucieleśni się w osobie antychrysta. W swojej działalności będzie naśladował BOGA. Przykładem tego będzie „trójca szatańska” jako przeciwieństwo TRÓJCY Świętej. W skład trójcy szatańskiej wchodzą: szatan – jako ogromny smok. (Obj.12,3 i 9); antychryst – jako bestia. (Obj.13,1). Różnica między smokiem a bestią polega na tym, że smok ma koronowane głowy a bestia – rogi. Trzecią osobą trójcy szatańskiej jest fałszywy prorok – przeciwnik DUCHA Świętego – jako dzikie zwierzę występujące z Ziemi. (Obj.13,11). Ten „ogromny smok” w całym Piśmie Świętym nazywany jest różnież: diabeł, szatan, wąż starodawny itp. Antychryst będzie wyróżniał się nadzwyczajną cechą, a jest nią znamię. Znak rozpoznawczy znamienia będzie się znajdował w jego imieniu i w liczbie jego imienia. Liczba ta jest 666. Ta liczba jest różnie interpretowana. Uważam, że będzie ona znana żyjącym w okresie Wielkiego Ucisku.

Fałszywy prorok będzie uwielbiał antychrysta i zwodził świat przez swoje cuda i przyprowadzi wszystkich do posłuszeństwa antychrystusowi. Antychryst jest ciałem smoka, zaś fałszywy prorok jest jego duchem. Jego demoniczna ewangelia brzmi: (Obj.13,4). System antychrystusowy będzie połączony w jedną całość: religijną, polityczną i gospodarczą. Na czele nowej religii stanie antychryst. Centrum gospodarczym stanie się Babilon. Brak pokolenia Dana na liście popieczętowanych (Obj,7,4-8) nasuwa przypuszczenie o pochodzeniu antychrysta. W pierwszej połowie tj. pierwsze 3,5 roku antychryst doprowadzi świat do rozkwitu i jedności. Zaś w drugiej połowie 3,5 roku wywrze złość na mieszkańcach Ziemi i stanie się ich bogiem. Wielu ludzi swoje świadectwo wiary w PANA JEZUSA przypieczętuje śmiercią. Ap. Jan widzi ich jako mnóstwo ludzi, którzy przyszli z ucisku wielkiego i omyli szaty we Krwi BARANKA. (Obj.7,9-14).

O końcu antychrysta Biblia mówi: (2Tes.2,8). Okres Wielkiego Ucisku będzie obfitował w niezwykłe wydarzenia. Biblia podaje fakt wskrzeszenia państwa rzymskiego. Będzie ono tym mocarstwem, które będzie miało związek z wydarzeniami w ostatecznych dniach. Jego zniknięcie i pojawienie się podaje (Obj.17,8). 10 palców posągu Daniela (2,42) i 10 rogów czwartej bestii (7,7), pojawiają się jako związek 10 królów, „którzy jeszcze nie objęli królestwa.” (Obj.17,3-14). Ostatni mały róg poniży trzech spośród 10-ciu i sam zostanie przywódcą. Będzie prześladował świętych. W Objawieniu występuje jako 4-ta bestia, której „7 głów to 7 pagórków,” co komentatorzy odnoszą do miasta Rzymu. Do czasów Ap Jana 5-ciu cesarzy minęło. Szósty cesarz jeszcze istniał, ale siódmy jeszcze się nie pojawił.

Prawie każdy rozdział objawienia przynosi straszne wieści o kataklizmach jako rezultat gniewu BOŻEGO. Wszystko to ma się spełnić w ciągu 7 lat Wielkiego Ucisku. W pierwszej połowie Wielkiego Ucisku zostanie zbudowana świątynia, rozpocznie sie składanie ofiar krwawych i bezkrwawych. W drugiej połowie nastąpi zbeszczeszczenie tego przybytku. Wtedy zjawią się dwaj prorocy działający w mocy Mojżesza i Eliasza. W drugiej połowie Wielkiego Ucisku sam szatan w raz z aniołami swoimi zostanie zrzucony na Ziemię. Wystąpi on z prześladowaniem niewiasty, „która porodziła chłopczyka,” która wydała na świat MESJASZA. Niepowodzenia niewiasty (narodu izraelskiego) wzmogły jego prześladowanie jej potomstwa (Obj.12,15-17). Część tego potomstwa nawróci się do swego BOGA. Nawrócenie skróci dni ucisku i prześladowania.

Po wykonaniu sądu nad narodami i ludem wybranym, nastąpi sąd nad odstępczym Kościołem opisany w Obj.17 cały. Jest to Kościół, który zawarł przymierze ze światem, stracił swój niebiański charakter, odrzucił swoje powołanie i zaczął żyć wyłącznie dla siebie. Powołaniem wierzących jest życie w czystości, w jedności i pokoju. Za życia apostołów już wkradły się do Zborów herezje, rozłamy i grzechy. Historia Kościoła świadczy o sporach w jego łonie, pogoni za władzą i zaszczytami. Natomiast Pismo Święte wyraźnie powiada: „Nie ciągnijcie nierównego jarzma z niewiernymi.” (2Kor.6,14-15). Niektórzy chrześcijanie łudzą się, że stan Kościoła jeszcze się poprawi. Słowo BOŻE mówi wręcz przeciwnie. W okresie Wielkiego Ucisku Kościół ten stanie się wielką nierządnicą. Gdy prawdziwy Kościół dąży do godnego zakończenia swojej misji na Ziemi.

Módlmy się!

„Przyjdź rychło PANIE!” Tęsknię do CIEBIE drogi mój ZBAWICIELU, bo umiłowałeś mnie miłością wieczną. Wiem, jak wiele jeszcze pozostało do zrobienia. Oto jestem w Twoich rękach. Użyj mnie według Swego upodobania, aby jeszcze wielu zostało uratowanych. Amen.

(81–A2)