Audycja nr: 293 Przygotował: Pastor Henryk Zagrodnik Teksty biblijne: Ewangelia św. Łukasza 18:11; List do Rzymian 3:10–12 Data opublikowania: 09. 07. 2005 Czas odtwarzania: 19:48 min Rozmiar pliku: 2673 kB                         Posłuchaj/Pobierz

Są ludzie, którzy nie uważają się za grzeszników. Twierdzą, że skoro nikomu nie wyrządzili żadnej krzywdy, regularnie uczęszczają na nabożeństwa, nie przeklinają i zachowują się wzorowo, więc jest to wystarczający powód do tego, żeby nie uważać siebie za grzesznika. Słowo BOŻE mówi zupełnie coś innego. W Biblii opisany jest człowiek uważający się za „porządnego” wyliczał przed BOGIEM wszystkie swoje zasługi i modlił się: „BOŻE dziękuję CI, że nie jestem jak inni ludzie, rabusie oszuści, cudzołożnicy albo też jak ten oto celnik.”(Łuk.18,11). Natomiast w Liście do Rzym.3,10-12 czytamy: „Nie ma ani jednego sprawiedliwego, nie masz, kto by rozumiał, nie masz, kto by szukał BOGA; wszyscy zboczyli, razem stali się nieużytecznymi, nie masz, kto by czynił dobrze, nie masz ani jednego.”

Drogi Przyjacielu! Jeśli oddałeś swoje życie PANU JEZUSOWI i stałeś się Jego własnością, otrzymujesz przebaczenie grzechów. Przyjście PANA JEZUSA na ten świat, Jego życie, śmierć, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie były spowodowane ludzkim grzechem i potrzebą BOŻEGO przebaczenia. Dlatego pragnąc być dojrzałymi chrześcijanami, powinniśmy uświadamiać sobie stan swojej grzeszności przed obliczem świętego BOGA. Jeżeli posiadamy to odczucie, to zwiastowanie o przebaczeniu grzechów w PANU JEZUSIE CHRYSTUSIE stanie się czymś radosnym, co może przeżywać nasza dusza. W Dz.Ap.13,38- 39 czytamy: „Bracia bądźcie, więc przekonani, że to przez NIEGO, głosi się wam odpuszczenie tych wszystkich grzechów, których nie mogło usprawiedliwić Prawo Mojżeszowe, bo w NIM właśnie każdy, kto wierzy dostępuje usprawiedliwienia.” Zwróćmy uwagę na słowa:, „że to przez MIEGO, głosi się wam odpuszczenie tych wszystkich grzechów.” Zwróćmy uwagę, że sami, przez własne wysiłki nie jesteśmy wstanie uzyskać przebaczenia grzechów. Jest to coś, co otrzymujemy w NIM.

Jest to rezultat naszej osobistej społeczności z PANEM JEZUSEM. Dla lepszego zrozumienia podam dziecinny przykład: Do sklepu przychodzi chłopiec i znajduje tam wspaniałą układankę, o której od dawna marzył. Sprzedawca jednak powiada, że układanka ta należy do całego kompletu zabawek i dlatego oddzielnie nie może być sprzedana. Jeżeli chłopiec kupi cały zestaw gier, wtedy nabędzie tę upragnioną układankę i wiele innych zabawek. Podobnie się ma sprawa z przebaczeniem, które jest w CHRYSTUSIE PANU. Nie można tego zdobyć poza NIM, czy w oderwaniu od NIEGO. Gdy zdobywamy PANA JEZUSA, to otrzymujemy przebaczenie i wiele innych wspaniałych błogosławieństw. Są tacy, którzy już od wielu lat modlą się o przebaczenie grzechów i do końca nie wiedzą czy je otrzymali. Dlaczego? Ponieważ nie uświadamiają sobie tej prostej prawdy, że przebaczenie grzechów nie można otrzymać bez osobistej społeczności z PANEM JEZUSEM.

Natomiast, gdy będziemy się modlić o przebaczenie, przyjmując jednocześnie PANA JEZUSA jako ZBAWICIELA i oddajemy się do Jego dyspozycji, wtedy w NIM natychmiast otrzymujemy upragnione przebaczenie grzechów. W Liście do Rzym 8,34 czytamy: „Któż będzie potępiał? JEZUS CHRYSTUS, który umarł, więcej, zmartwychwstał, który jest po prawicy BOGA, TEN przecież wstawia się za nami.” Podkreślmy w tym tekście słowa: „BÓG usprawiedliwia” i przeczytajmy jeszcze wiersz z Ew. Jana 5,24 „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, kto słucha Słowa Mego i wierzy Temu, który MNIE posłał, ma życie wieczne i nie stanie przed sądem, lecz przeszedł z śmierci do życia.”

Przytoczone powyższe teksty biblijne, wyraźnie wskazują, że przebaczenie, które otrzymujemy w CHRYSTUSIE PANU obejmują zarówno naszą przeszłość jak i przyszłość. Nie tylko mamy przebaczone nasze grzechy, ale otrzymujemy także usprawiedliwienie. Postarajmy się o zrozumienie tej biblijnej prawdy. Oznacza, bowiem ona, że ludzie usprawiedliwieni, nigdy nie będą postawieni w stan oskarżenia. Będąc usprawiedliwieni w PANU JEZUSIE CHRYSTUSIE jesteśmy postawieni w takiej pozycji względem BOGA, że nigdy nie zostaniemy przez NIEGO pociągnięci do odpowiedzialności za popełnione przez nas grzechy. Nigdy też nie zawiśnie nad nami JEGO odwieczny gniew. Na zawsze możemy się cieszyć tymi błogosławionymi przywilejami, którzy zostaliśmy pojednani z BOGIEM i przebywamy z NIM w zażyłych stosunkach.

Chociaż sami w sobie wciąż jesteśmy grzeszni, to przed obliczem jesteśmy usprawiedliwieni. Człowiek może wygrać sprawę w niższej instancji, ale przegrać w sądzie w wyższej instancji. Jeżeli jednak sąd najwyższy wypowie się na jego korzyść, wyrok ten będzie ostatecznie prawomocny, ponieważ nie ma już wyższej instancji. A teraz jeszcze raz spójrzmy na słowa: „BÓG usprawiedliwia.” Nasze usprawiedliwienie zostało wydane i potwierdzone przez najwyższy we wszechświecie trybunał. Nasze grzech na zawsze zostały przekreślone. Jak to się stało? Ze względu na PANA JEZUSA, który wycierpiał krzyż i umarł za każdego z nas przelewając Swą niewinną Krew. ON wziął na SIEBIE nasze grzechy i Swoim cierpieniem i przelaną niewinną Krwią nas usprawiedliwił. Pismo Święte powiada: „ BÓG zaś daje dowód SWOJEJ miłości ku nam przez to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami CHRYSTUS za nas umarł; gdyż i CHRYSTUS raz za grzechy cierpiał sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby nas przywieść go BOGA.”

Człowiek zawsze jest skłonny do tego, by grzech oceniać według własnego mniemania. Natomiast Słowo BOŻE oznajmia, że każdy grzech jest przestępstwem i BÓG karze go według Swego Słowa, w którym wyraża Swoją świętą wolę. Grzechem jest, więc każde nieposłuszeństwo wobec woli BOŻEJ, którą ON objawia w Swoim Słowie. Człowiek często ma fałszywe wyobrażenie o grzechu i własnej winie, a to z powodu nieświadomości albo lekceważenia świętości BOŻEGO Imienia. Najgorszym przejawem jest, gdy człowiek nie poczuwa się do winy a sumienie przestaje reagować lub bardzo słabo reaguje. BÓG uznaje człowieka winnym we wszystkich sprawach, w których nie wierzy on w Jego Słowo. Największym przykazaniem jest miłość BOGA i bliźniego: „Będziesz tedy miłował PANA, BOGA swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły swojej. A drugie jest to: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Innego przykazania, większego ponad te, nie masz.” (Mk.12,30-31).

Największym grzechem jest, więc grzech przeciw miłości BOGA, kiedy się stawia własne „ja” i własną wolę, na miejsce BOGA i Jego woli. BÓG stworzył człowieka na obraz Swój. Dał mu wolna wolę, aby wierzył w Jego Słowo i był MU posłuszny. Człowiek upadł w grzech z powodu grzechu niewiary i nieposłuszeństwa wobec Słowa BOŻEGO. Grzech wobec BOGA szybko staje się grzechem wobec człowieka i pozostaje przede wszystkim winą przeciw BOGU. Izraelskie ustawodawstwo określa grzech bałwochwalstwa jako najcięższy, ponieważ on oddziela całkowicie człowieka od BOGA. Izrael oddając się bałwochwalstwu naraził się na najstraszliwsze kary. W przypadku Izraela grzech miał zawsze charakter zbiorowy i narodowy. Nawet grzech popełniony przez jednostkę, to dotyczył on całej społeczności.

Całe Prawo BOŻE jest nienaruszalną jednością. Każde przykazanie jest tak samo ważne, jak pozostałe. Jeżeli człowiek grzeszy przeciwko jednemu przykazaniu, to okazuje przez to, że przykazania nie są dla niego święte i podlega klątwie. „Dlatego PAN JEZUS stał się za nas grzechem.” (2 Kor.5,21). Trudno jest zrozumieć tę głęboką prawdę, że człowiek, ze swoją buntowniczą naturą został ukrzyżowany razem z CHRYSTUSEM PANEM. Zadaniem, więc DUCHA Świętego, naszego Pocieszyciela jest przekonywanie świata o grzechu niewiary, o sprawiedliwości BOŻEJ i o sądzie nad księciem tego świata. Skoro tylko człowiek zostanie przez DUCHA Świętego dogłębnie przekonany o swoim wielkim grzechu niewiary wobec BOGA i Jego Słowa, to może uwierzyć, że ten „stary człowiek” ze swoją zepsutą, odziedziczoną po przodkach, naturą został ukrzyżowany, i że w CHRYSTUSIE PANU został mu darowany „nowy człowiek” wraz z całą pełnią łaski PANA JEZUSA.

Są liczne doświadczenia potwierdzające, że czary i grzech przeciwko pierwszemu przekazaniu stanowią główną przyczynę, że człowiek nie może uwierzyć w Słowo BOŻE i pełne zbawienie nawet gdyby tego chciał. Są też i takie przypadki, że jeśli ten grzech publicznie przed Zborem nie zostanie wyznany i potępiony, to trudno będzie osiągnąć całkowitą pewność zbawienia i utrzymać ją. Karanie za grzechy bałwochwalstwa aż do trzeciego i czwartego pokolenia daje się wytłumaczyć świętością BOGA i objawieniem Jego Imienia.

Módlmy się!

Przyjmij podziękowanie Wielki i Święty BOŻE w Imieniu PANA JEZUSA, za niepojętą dla naszego rozumu, miłość Twoją, jaką okazujesz każdemu grzesznikowi. Tyś oddał Swego SYNA na haniebną mękę i śmierć, aby nas grzesznych ratować. Dziękujemy CI za czas łaski Twojej, i za wolność słuchania Twojego Słowa. Spraw łaskawy BOŻE, aby jeszcze wielu ludzi poznało CIEBIE i mogło żyć z TOBĄ już na wieki. Amen.

(74–A1)