Przygotował: Pastor Henryk Zagrodnik
Tekst biblijny: Ewangelia św. Mateusza 13:44–50
Data opublikowania: 18. 06. 2005
Czas odtwarzania: 21:35 min
Rozmiar pliku: 2913 kB
Posłuchaj/Pobierz
|
Audycja nr: 290 Przygotował: Pastor Henryk Zagrodnik Tekst biblijny: Ewangelia św. Mateusza 13:44–50 Data opublikowania: 18. 06. 2005 Czas odtwarzania: 21:35 min Rozmiar pliku: 2913 kB Posłuchaj/Pobierz
|
Czytamy z Ew. Mat.13,44-50: „Podobne jest Królestwo Niebios do ukrytego w roli skarbu, który człowiek znalazł, ukrył i uradowany odchodzi i sprzedaje wszystko, co ma i kupuje tę rolę. Dalej podobne jest Królestwo Niebios do kupca, szukającego pięknych pereł, który gdy znalazł jedną perłę drogocenną, poszedł, sprzedał wszystko, co miał i kupił ją. Dalej podobne jest Królestwo Niebios do sieci, zapuszczonej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju, którą gdy była pełna, wyciągnęli na brzeg, a usiadłwszy dobre wybrali do naczyń, a złe wyrzucili. Tak będzie przy końcu świata; wyjdą aniołowie i wyłączą złych spośród sprawiedliwych. i rzucą ich w piec ognisty: „Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.”
Te trzy podobieństwa PANA JEZUSA mówią nam o Królestwie BOŻYM. I wszystkie zawierają w sobie bardzo cenną prawdę odnoszącą się do naszego duchowego życia. W pierwszym podobieństwie PAN JEZUS mówi, że Królestwo BOŻE, a więc to wszystko, co jest związane z BOGIEM jest podobne do skarbu. W rzeczywistości tak jest. Królestwo BOŻE to naprawdę wielki skarb. Znaleźć się w Królestwie BOŻYM, to coś, czego nikt nie jest wstanie pojąć, ani tym bardziej opisać. Zatem znajdując BOGA w tym świecie znajdujemy jednocześnie ten wspaniały wieczny skarb, jakim jest Królestwo BOŻE; wtedy też możemy mówić o pełnym zadowoleniu w życiu doczesnym, nie mówiąc już o tym, co nas czeka w chwale. Nigdy nie zapominajmy o tym, co jest ostateczne.
Niektórzy mają takie zrozumienie, że wszelkie błogosławieństwa BOŻE i Jego dobrodziejstwa odnoszą się tylko do doczesnego życia. Dobrze jest, jeśli nasze doczesne życie na tej Ziemi przebiega bez trudności. BÓG dla wielu udziela tej łaski, że ich życie przebiega bezproblemowo i jest pełne radości i zadowolenia. Ale powinniśmy też pamiętać o tym, że cierpienia i ucisk są także udziałem dzieci BOŻYCH. Często bywa tak, że wierzący człowiek raduje się poprzez łzy. Nawet gdyby nasze doczesne życie, jako ludzi wierzących, było samym pasmem błogosławieństw i radości, i gdybyśmy tylko w tym życiu mieli nadzieję w CHRYSTUSIE PANU, to Słowo BOŻE mówi, że bylibyśmy najbardziej pożałowania godni ze wszystkich ludzi.
Ale jesteśmy wdzięczni BOGU, że nasza nadzieja nie ogranicza się tylko do tego doczesnego życia. To, co wieczne i chwalebne, jest dla nas przewidziane i będzie naszym udziałem. Królestwo BOŻE podobne jest do ukrytego w roli skarbu. Jest to wspaniały skarb, bo cóż pomoże człowiekowi, jak to powiedział PAN JEZUS na innym miejscu, że choćby nawet cały świat pozyskał, a na duszy swojej poniósł szkodę. A zatem nie ma większego skarbu od tego, jakim jest życie z BOGIEM. I dlatego, kto znalazł Królestwo BOŻE, to naprawdę znalazł wielki skarb.
W 2 Kor.8,9 Ap. Paweł w natchnieniu DUCHA Świętego powiedział: „Znacie łaskę PANA naszego JEZUSA CHRYSTUSA, który będąc bogatym stał się dla was ubogim, abyście ubóstwem Jego zostali ubogaceni.” Każdy z nas, kto czyta Słowo BOŻE wie, że PAN JEZUS ze względu na nas stał się ubogim. Jego ubóstwo nas ubogaciło i dało wielki wspaniały dar, jakim jest Królestwo BOŻE a jest to przecież niekończące się życie wieczne. Za swoje życie każdy człowiek jest gotów oddać wszystko, co ma.
Spotykamy się z takimi sytuacjami, że ludzie śmiertelnie chorzy, gotowi są oddać wszystko, byle ich życie zostało przedłużone choćby na kilka godzin. Człowiek nie chce umierać, ale pragnie żyć. Właśnie w PANU JEZUSIE mamy obietnicę i bogactwo nie tylko naszego doczesnego życia, ale bogactwo życia wiecznego istnienia w społeczności z BOGIEM w JEGO chwale. Ludzie nie zbawieni nie znikną i nie zostaną unicestwieni, lecz będą wiecznie egzystować, bo tak mówi Słowo BOŻE. Nigdy jednak Pismo Święte tego życia nie nazywa życiem wiecznym, lecz wieczną śmiercią. Będą oni istnieć, ale będzie to życie bez BOGA. Życie bez BOGA naprawdę nie jest życiem, lecz piekłem.
Następnie takim wielkim skarbem i bogactwem, którym ubogacił nas CHRYSTUS PAN jest to, że się stał jako człowiek. PAN JEZUS jest SYNEM BOGA z natury. Zrodzony przez OJCA, a nie stworzony, jak powiada chrześcijańskie wyznanie wiary. BÓG ma także dzieci adoptowane, które korzystają w pełni z praw dziecka. Z Listu do Efezjan dowiadujemy się, że PAN BÓG Sam nas usynowił, że nas adoptował i jesteśmy Jego dziećmi. To jest wielki skarb i wielki przywilej być dzieckiem BOŻYM. Oto Sam BÓG, żywy, wielki, święty i wszechmocny zniżył się do nas grzeszników, niegodnych Jego łaski, aby nas zbawić i usynowić i uczynić nas członkami Swojej BOŻEJ rodziny.
Tak, więc staliśmy się współdziedzicami wraz z CHRYSTUSEM PANEM. Dziedzictwo BOŻE, to niepojęty skarb. Bogactwo, którym ubogacił nas PAN JEZUS, to obywatelstwo Nieba. Dlatego właśnie PAN JEZUS stał się ubogim, aby nas ubogacić i przyznać nam obywatelstwo Nieba. Czyż nie ma powodu cieszyć się z tego niebiańskiego obywatelstwa, które przyznał nam Sam Wszechmocny BÓG? To jest wielki i wspaniały skarb. PAN JEZUS mówi, że Królestwo BOŻE podobne jest do skarbu ukrytego w roli. I ten skarb człowiek znalazł i ukrył. Uradowany odchodzi i sprzedaje wszystko, co ma, aby nabyć ten skarb, który jest czymś wielkim i drogocennym.
Ta przypowieść PANA JEZUSA mówi także o drodze nawrócenia ludzi, albo inaczej o sposobie znalezienia BOŻEGO skarbu. Człowiek, o którym mówi przypowieść, wcale tego skarbu nie szukał. On go znalazł i docenił jego wartość. Właśnie u wielu ludzi tak było, że wcale tego nie szukali. Znaleźli całkiem przypadkowo, bo byli obojętni w stosunku do BOGA i nie myśleli o NIM. Z chwilą jednak, kiedy usłyszeli Ewangelię zbawienia stwierdzili, że znaleźli drogocenny skarb. W drugiej przypowieści mamy kogoś, który wie, czego szuka. Kupiec, poszukujący pięknych pereł, po wielu wysiłkach, znajduje tę drogocenną perłę. Zaraz też poznaje, że właśnie jest to, czego szukał.
Każdy człowiek, który znalazł swego ZBAWICIELA i osobiście przeżył nawrócenie, przeżywa dotknięcie ręki PAŃSKIEJ, która go zmienia. Wtedy wie, że jest właśnie to, czego szukał. Każdy człowiek potrzebuje i poszukuje WYBAWCĘ, przebaczenia grzechów i społeczności z BOGIEM. Gdy to znajdzie, od razu wie, że to jest piękna i drogocenna perła. Jedynie to, co jest BOŻE, jest piękne. Życie z BOGIEM jest naprawdę piękne. Wszystko się zmienia, ale BÓG zawsze pozostaje TEN SAM. PAN JEZUS pragnie nas przekształcić na Swoje podobieństwo. Z chwilą, gdy nastąpi początek tej zmiany, wtedy życie staje się inne. Zmienia się charakter człowieka, jego nastawienie, słownictwo i sposób myślenia. Kupiec, który znalazł tę piękną perłę, nigdy by się nie zawahał, zapłacić tej wysokiej ceny, aby tylko stała się jego własnością.
W reszcie w przypowieści, która mówi, że królestwo BOŻE jest podobne do sieci zapuszczonej w morze, zagarniającej ryby różnego rodzaju. W tym możemy zobaczyć obraz wielkiej masowej ewangelizacji prowadzonej przez ewangelistów, jakich PAN daje Swojemu Kościołowi także i w naszych czasach. Sieć zapuszczana jest w to wzburzone morze. Świat bez BOGA podobny jest właśnie do tego wzburzonego morza. Do sieci wpadają bardzo często ludzie różnych zapatrywań. Bywa tak, że nie wszyscy, którzy słuchają Słowa BOŻEGO, stają się wierzącymi ludźmi. Składa się na to wiele przyczyn.
Wyjaśnia to przypowieść o czworakiej roli, o której PAN JEZUS mówi w Ewangelii Marka w rozdziale czwartym, gdzie Słowo BOŻE przyrównane jest do ziarna, które może być posiane na drogę gdzie potem zbierają je ptaki, albo na skalisty grunt, gdzie nie może zapuścić korzeni. Może też być posiane między ciernie i osty, gdzie nie ma możliwości rozwoju. Tylko PAN JEZUS wie, którzy do Niego należą. Zaś ziarno Słowa BOŻEGO, które upadło na dobrą glebę serca ludzkiego przynosi w ich życiu obfity plon. Tych zaś, którzy nie przynoszą plonu, oczekuje smutny los. PAN JEZUS ostrzega, że przy końcu świata wyjdą aniołowie BOŻY i wyłączą złych spośród sprawiedliwych.
Zaś dla tych, którzy przez CHRYSTUSA PANA zostali usprawiedliwieni, przeznaczone jest życie wieczne z BOGIEM. Ci, którzy nie przyjęli ofiary PANA JEZUSA oczekuje ognisty piec, czyli życie wieczne bez BOGA. Tam będzie płacz, zgrzytanie zębów i wyrzuty sumienia, dlatego, że wzgardzili tym drogocennym skarbem.
Drogi Przyjacielu! Rozważ to w swoim sercu i nie zlekceważ tego daru łaski, jaki nam jest dany w PANU JEZUSIE CHRYSTUSIE. Oddaj MU swoje życie a ON poprowadzi cię drogą zwycięstwa. A gdy przyjdzie ta ostatnia godzina twego życia będziesz z radością oczekiwał aż cię weźmie do Swego Królestwa, aby już tam przebywać z NIM przez całą wieczność.
Módlmy się!
OJCZE nasz kochany, dziękujemy CI za naszego WYBAWICIELA PANA JEZUSA, który wycierpiał krzyż i przelał SWĄ niewinną Krew i zmartwychwstał, abyśmy dzisiaj w NIM mieli ratunek. Do kogóż pójdziemy PANIE! TY masz Słowa życia wiecznego. Bądź pochwalony, uwielbiony i błogosławiony przez wszystkie wieki wieczne. Amen.