Przygotował: Pastor Henryk Zagrodnik
Tekst biblijny: Objawienie św. Jana 22:6,7
Data opublikowania: 19. 02. 2005
Czas odtwarzania: 21:31 min
Rozmiar pliku: 2904 kB
Posłuchaj/Pobierz
|
Audycja nr: 273 Przygotował: Pastor Henryk Zagrodnik Tekst biblijny: Objawienie św. Jana 22:6,7 Data opublikowania: 19. 02. 2005 Czas odtwarzania: 21:31 min Rozmiar pliku: 2904 kB Posłuchaj/Pobierz
|
Z Księgi Obj.22,6-7 czytamy: „I rzekł do mnie: Te słowa są pewne i prawdziwe, a PAN, BÓG duchów proroków posłał anioła Swego, aby ukazać sługom Swoim, co musi się wkrótce stać. I oto przyjdę wkrótce, błogosławiony, który strzeże słów proroctwa tej Księgi.” Biblia uczy nas i akcentuje, że czas naprawdę jest krótki. Uczeni fizycy obserwując zmiany, jakie zachodzą w przyrodzie i w społeczeństwie niemalże jednomyślnie stwierdzają, że nadchodzi koniec dziejów. Czasopisma w wielu krajach pełne są pesymistycznych przepowiedni. Również coś wewnątrz nas mówi, że czasu jest już bardzo niewiele. Jeszcze nie tak dawno nikt nie myślał o końcu dziejów ludzkości a teraz staje się to odczuwalne prawie na każdym kroku. Mniej więcej do roku 1830 człowiek nie podróżował szybciej od galopującego konia. Ale już w roku 1961 człowiek wyleciał w przestrzeń okołoziemską latając z szybkością 40.000 km/godź. Obecne loty kosmiczne już znacznie przekroczyły tę prędkość. A jak szybko przybliżamy się do końca dziejów ludzkości?
Współczesny człowiek stawia przede wszystkim na technikę. Technika jednak nie ma zasad moralnych, a bez hamulców moralnych człowiek wcześniej czy później sam siebie zniszczy. Jedynie BÓG może dać człowiekowi siłę moralną i moralne hamulce. Podczas gdy obecny świat kurczy się i trzęsie, to pamiętajmy, że tylko jeden BÓG nigdy się nie zmienia. Ktoś powiedział, że jesteśmy podobni do koników polnych, które na krótko się pojawiają i znikają. Podobnie człowiek na krótki czas pojawia się na tej Ziemi i musi odchodzić do wieczności. W Ps.102,12-13 czytamy: „Dni moje są jak cień wydłużony, a ja usycham jak trawa. Ale TY, PANIE, trwasz na wieki, a pamięć o TOBIE z pokolenia w pokolenie.” To, co się obecnie dzieje na tym świecie trudno jest opisać, bo przechodzi to ludzkie zrozumienie. BÓG jednak ma Swój plan dla tego świata i ON chce umieścić ciebie i mnie w tym planie. Ale szatan również ma swój plan dla tego świata. Tylko od człowieka zależy, w którym planie chce być ujęty. Każdy z nas musi wybrać, do którego planu chce być włączony.
Biblia mówi, że dni naszego wieku jest lat 70 a kto silniejszy lat 80. Pierwszych 15 lat spędzamy w dzieciństwie i wczesnej młodości. Przeciętnie przez 20 lat odpoczywamy. W ostatnich 5-ciu latach zaczynają pojawiać się pierwsze zjawiska fizyczne ograniczające naszą sprawność fizyczną. Z tego musimy odjąć czas na posiłki i pracę zawodową oraz załatwianie różnych formalności. Pozostaje nam tylko 15 lat. Ale i z tych 15-tu lat wielu przeznacza 7 lat na oglądanie telewizji i czytanie gazet. Pozostaje nam średnio około 7-8 lat do swobodnego dysponowania czasem. Nasz czas jest naprawdę bardzo krótki. Czas, który przeznaczamy dla BOŻEJ sprawy w twórczym działaniu w zdobywaniu innych dla CHRYSTUSA PANA jest przerażająco krótki! BÓG zadaje nam pytanie: „Wy, którzy nie wiecie, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, która ukazuje się na krótko, a potem znika.(Jak. 4,14) Codzienne wydarzenia mówią nam, w jakich okolicznościach płynie nasze życie. Na każdym kroku spotykamy się z grzechem w różnej postaci. Sami często jesteśmy nim tak owładnięci, że wydaje się nam, że tak musi być. Pismo Św. mówi, że „mamy wykupywać czas.” Jeśli mamy wykupić czas dla BOGA, to musimy czymś zapłacić.
Jak spędzamy ten krótki czas, który dany nam jest na tej Ziemi? Czy chodzimy według swoich egoistycznych pragnień i zamiarów, czy według woli BOŻEJ i pod kierownictwem DUCHA Św? PAN JEZUS miał dokładnie taką samą ilość czasu, codziennie jak my. Nie pozostało MU wiele czasu do wykonania Swojej misji, a jednak chodził w pokoju i bez pośpiechu. Byli ludzie, którzy mieli być uzdrowieni, nakarmieni, nauczeni, którym musiała być głoszona Ewangelia. Miał tylko do dyspozycji 3 lata, aby to wszystko wykonać. A jednak nie widzimy GO spieszącego się lub biegnącego. Jeden z misjonarzy powiedział: „Mamy całą wieczność do świętowania naszych zwycięstw, lecz tylko krótką godzinę przed zachodem Słońca, w którym możemy odnieść te zwycięstwa.” Tak, więc mamy tylko godzinę przed zachodem Słońca do zdobycia naszego pokoju z BOGIEM. PAN JEZUS powiedział: „Musimy wykonywać dzieło tego, który MNIE posłał, póki jest dzień; nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać.” (Jan 9,4). Przy końcu Swojej misji PAN JEZUS w modlitwie do OJCA powiedział: „JA CIĘ uwielbiłem na Ziemi, dokonałem dzieła, które mi zleciłeś, abym je wykonał.” (Jan.17,4).
Krótkość czasu wymaga od nas natychmiastowego działania. „W czasie łaski wysłuchałem cię, a w dniu zbawienia pomogłem ci; to teraz czas łaski, oto teraz dzień zbawienia.”(2Kor.6,2). Czas nie tylko dopinguje, ale czas również ostrzega! Któregoś dnia dla wielu będzie już za późno. Nie będzie także czasu na zastanawianie się. Szatan powiada: Zrobisz to w innym czasie i w innym miejscu, ale nie teraz. Bank nazywającym się czasem codziennie otwiera nam nowy kredyt. Pamiętajmy także i o tym, że niewykorzystany kredyt przepada. Szatan zawsze da nam setki innych wymówek i to takich, które nam nigdy nie przychodziły do głowy. Sytuacja, w której aktualnie znajduje się człowiek streszcza się w starej rzymskiej sentencji: „Tempus fugit, eternitas manet.” co znaczy: „Czas przemija, wieczność pozostaje.” Już w Starym Testamencie nauczano, że „każda rzecz ma swój czas i każde przedsięwzięcie ma swój czas pod Niebem.” Każdemu, zatem dany jest czas, by mógł się zastanowić nad problemem, gdzie będzie spędzał swoją wieczność.
W rozwiązaniu tej kwestii nie możemy jednak liczyć na siebie samych. Pismo Święte jest najlepszym doradcą w każdej dziedzinie życia i wiary i pozwala widzieć wszystko we właściwym świetle. Człowiek zawsze ma do wyboru dwie drogi: wąską i szeroką. W Ewangelii Mat.7,13-14 PAN JEZUS mówi: „Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. A ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia; i nie wielu jest tych, którzy ją znajdują.” PAN BÓG w Swoim miłosierdziu pozostawił człowiekowi wolną wolę i związany z nią przywilej wyboru drogi życia. BÓG jednak nie chce śmierci grzesznika, lecz pragnie, żeby każdy się nawrócił i żył. Jednakże w tym celu musi znaleźć czas na rozważanie tej niesłychanie ważnej kwestii: „gdzie będę spędzał wieczność.” PAN BÓG powołał człowieka by osiągnął on ten wspaniały cel, by każdy wyznający PANA mógł żyć ze swoim BOGIEM w chwale, radości i pokoju w całej wieczności i mógł się upodobnić do obrazu Jego SYNA.
I to spełnia się w życiu każdego człowieka. Przychodzi wyznaczony czas, że do człowieka zaczyna docierać BOŻY głos. Nasze ziemskie życie jest nam dane po to, żebyśmy usłyszeli Głos BOŻEGO wołania i dobrowolnie przyjęli treść BOŻEGO poselstwa skierowanego do każdego z nas. BÓG, który nie oszczędził własnego SYNA, lecz darował GO nam na ofiarę pojednawczą za grzechy świata, jakże, więc by nie miał razem z NIM darować nam zbawienia i życia w całej wieczności? PAN JEZUS szedł drogą poniżenia i cierpienia. ON poświęcił się za nas. Prorok Izajasz, który miał widzenie męki i śmierci PAŃSKIEJ, przedstawia straszliwy obraz tej męki i wyraża to w słowach:, „Lecz ON zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a Jego ranami jesteśmy uleczeni.” (Iz.53,4-5)
ON widział wszystkich zbawionych i potępionych. PAN JEZUS przyniósł od OJCA dar wiecznego życia i pragnie byśmy wszyscy pochylili się i wzięli na własność chleb życia i świadectwo BOŻE. Tylko ON, nasz PAN może zgładzić grzech zalegający w naszych sercach, dać nam Swój pokój i zapoczątkować Królestwo BOŻE w nas. Gdy łotr wiszący obok CHRYSTUSA PANA, widział, że PAN JEZUS cierpi niewinnie, zwrócił się do NIEGO w modlitwie, na którą PAN JEZUS odpowiedział: „Dziś będziesz ze MNĄ w Raju.” (Łuk.23,42-43). ON nie powiedział, że dopiero po jakimś czasie, lecz „dziś.” Tymi słowami PAN JEZUS objawił, że gdy grzesznik przychodzi do ZBAWICIELA w opamiętaniu otrzymuje zbawienie i ratunek od tego strasznego miejsca, gdzie jest wieczny płacz i zgrzytanie zębów. Jest tylko jedna droga pozbycia się grzechu: wiara, opamiętanie się, modlitwa i oddanie się w ręce PANA JEZUSA, aby ON zasiadł na tronie naszego serca, wówczas Królestwo BOŻE staje się wewnątrz nas. PAN JEZUS przyszedł, aby dać życie wieczne obydwom łotrom, którzy, można powiedzieć, symbolizują całą ludzkość przyjmującą lub odrzucającą Jego zbawienie. Łotr, który wzgardził BOŻĄ łaską był tak blisko zbawienia i nie chciał skorzystać z tej cudownej łaski, odwracając się od PANA JEZUSA. A czy dzisiaj jest inaczej? Jakże wielu odchodzi na tamten świat nie pojednanych z BOGIEM tylko, dlatego, że lekceważąco traktowali swoje zbawienie. Jakże ważną rzeczą jest nowe narodzenie się. Bez tego przeżycia nikt nie może wejść do Królestwa BOŻEGO. (Jan3,3). Drogi Przyjacielu! Nie lekceważ czasu łaski, jaki jest tobie dany i nie odkładaj tego na dalsze dni, bo jutro do nas nie należy.
Módlmy się!
BOŻE drogi, który wytyczyłeś każdemu z nas drogę, pragniemy serdecznie CIĘ prosić, aby Twój DUCH wypełnił nasze serca i objawił nam jak niewiele czasu pozostało nam żyć na tej Ziemi. Gorąco CIĘ prosimy o mądre serca, aby ten czas łaski nie ominął nas, ale abyśmy mogli go wykorzystać ku Twojej chwale. Prosimy CIĘ o to w kosztownym Imieniu naszego ZBAWICIELA. Amen.