Audycja nr: 234 Przygotował: Pastor Henryk Zagrodnik Tekst biblijny: Dzieje Apostolskie 1:1–11 Data opublikowania: 22. 05. 2004 Czas odtwarzania: 20:13 min Rozmiar pliku: 2729 kB                         Posłuchaj/Pobierz

Wniebowstąpienie PANA JEZUSA było jednym z najważniejszych wydarzeń w dziejach świata. Przez 40 dni po zmartwychwstaniu ukazywał się PAN JEZUS Swoim uczniom, mówiąc im o Królestwie BOŻYM. A na koniec powiedział: „I weźmiecie moc DUCHA Świętego, kiedy wstąpi na was i będziecie MI świadkami w Jerozolimie i w całej Judei i w Samarii i aż po krańce ziemi. I gdy to powiedział, a oni patrzyli, został uniesiony w górę i obłok wziął GO sprzed oczu ich.” Wydarzenie to miało miejsce 10 dni przed zesłaniem DUCHA Świętego. PAN JEZUS w czasie Swojej działalności przepowiedział nie tylko Swoją śmierć, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie, ale także mówił o powtórnym przyjściu na ziemię. Mówił o tym wydarzeniu w modlitwie, mówił do uczniów, do faryzeuszów i przed Radą Najwyższą, gdy był sądzony: „Nadto powiadam wam: Odtąd ujrzycie SYNA CZŁOWIECZEGO siedzącego po prawicy mocy BOŻEJ i przychodzącego na obłokach Nieba.”(Mar.14,62). Księgi Nowego Testamentu bardzo dużo uwagi poświęcają chwalebnemu wstąpieniu PANA JEZUSA do Nieba. Głoszą o tym wielkim wydarzeniu Ewangeliści: Mateusz, Marek Łukasz i Jan oraz Apostołowie: Paweł, Jakub i Piotr. O Wniebowstąpieniu PANA JEZUSA mówili także aniołowie.

PAN JEZUS wstąpił na Niebiosa, aby wypełnić wszystkie proroctwa mówiące o Jego Wniebowstąpieniu, aby zasiąść po prawicy BOŻEJ, aby być poprzednikiem Swojego ludu i posadzić zbawionych w okręgach niebieskich, aby zesłać DUCHA Świętego i obdarować Kościół darami i aby wstawiać się za wierzącymi. Wniebowstąpienie PANA JEZUSA jest jednym z wielu dowodów wystarczającej śmierci i ofiary na Golgocie. Jest to dowód BOSKIEJ mocy CHRYSTUSA PANA. Jest to zjawisko przekraczające ramy ludzkiego pojmowania. Wniebowstąpienie PANA JEZUSA jest rękojmią zabrania z ziemi wszystkich wierzących. ON powiedział: „Przyjdę i wezmę was do Siebie.” Jest to gwarancja zabrania ludzi zbawionych do Nieba. Ap. Paweł w swoich Listach pisze: „Nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy przemienieni będziemy.” Zaś w innym miejscu tak mówi:, „Który przemieni poniżone ciało nasze, aby się stało podobne chwalebnemu ciału Jego, według skutecznej mocy.”

Przemienione ciała zbawionych będą również uwolnione od prawa powszechnego ciążenia, podobnie jak nie podlegało grawitacji uwielbione i chwalebne ciało PANA JEZUSA po Jego zmartwychwstaniu. Jakaż to wspaniała nadzieja wniebowstąpienia. PAN JEZUS po wstąpieniu do Nieba dostąpił najwyższych dostojeństw i godności. Stał się Głową Kościoła i władcą wszechświata. Dzisiaj te cudowne obietnice możemy oglądać jakby w zwierciadle albo w zagadce, ale po pochwyceniu ujrzymy to twarzą w twarz. Zgodnie z obietnica PANA JEZUSA Kościół, Jego Oblubienica, zostanie zabrany do Nieba w chwili pochwycenia. Czyli pochwycenie będzie dalszym etapem wniebowstąpienia. W czasie wielkiego ucisku na ziemi wystąpią dwaj BOŻY świadkowie, którzy będą głosić BOŻE poselstwo. Zostaną oni jednak zabici a potem ożyją i zostaną wzięci do Nieba na oczach wszystkich tam ludzi.

Podsumowując nasze rozważania nad wspaniałym tematem wniebowstąpienia, chcę zdecydowanie podkreślić, że jest ono jednym z najważniejszych elementów naszej błogosławionej nadziei, że PAN JEZUS, dlatego wstąpił do Nieba, aby przygotować nam mieszkanie a potem zabrać nas do Siebie. Jest to święto radości i umocnienie wiary ludu BOŻEGO, który otrzymał obietnicę, że nadejdzie czas, gdy tą samą drogą podąży za PANEM z triumfem i radością do Nieba, aby tam przebywać wiecznie na przygotowanym przez PANA miejscu i to obok NIEGO. Ileż w tej obietnicy znajduje się radości i otuchy dla strwożonych i zmęczonych serc. Wielkie i cudowne sprawy przeżywali uczniowie towarzysząc PANU JEZUSOWI na drogach Jego pracy. Byli świadkami wielkich prawd BOŻYCH, ale to, co oglądali na Górze Oliwnej, tego jeszcze nie widzieli. Było to triumfalne zakończenie drogi cierpienia i poniżenia. Wtedy to usłyszeli ostatnie polecenie. „Idąc na wszystek świat głoście Ewangelię wszystkiemu stworzeniu.” I oto po raz ostatni wzniosły się przebite ręce w tym ostatnim błogosławieństwie. Ileż uroku kryje w sobie to wydarzenie.

Wniebowstąpienie jest bardzo ważnym wydarzeniem w aspekcie wielkości BOGA. Mówi ono, że CHRYSTUS jest PANEM historii. Życie człowieka ukryte W PANU JEZUSIE nabiera innego znaczenia, bo jest silnie powiązane z zapowiedzią powrotu. W tym zawarta jest chwalebna obietnica wyniesienia Kościoła BOŻEGO do chwały. Dodajmy do tego stwierdzenia słowa Ap. Pawła: „Dlatego też BÓG wielce GO wywyższył i obdarzył GO Imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na Imię JEZUSA zginało się wszelkie kolano na Niebie, na ziemi i pod ziemią i aby wszelki język wyznawał, że JEZUS CHRYSTUS jest PANEM ku chwale BOGA OJCA.”

Następną błogosławioną obietnicą, jaka znajduje się w Nowym Testamencie jest obietnica powrotu na ziemię PANA JEZUSA. Ktoś policzył wszystkie teksty Nowego Testamentu mówiące o powtórnym przyjściu PANA JEZUSA i stwierdził, że na każde 25 wierszy jeden mówi o tym chwalebnym wydarzeniu. Skoro Pismo Święte tak wiele miejsca poświęca temu tematowi, to i my również powinniśmy poświęcić temu zagadnieniu więcej czasu. Nadejście PANA powinno być dla nas chrześcijan, najbardziej pocieszającą wiadomością. W Obj. Jana 1,7 czytamy: „Oto przychodzi wśród obłoków, i ujrzy GO wszelkie oko, a także ci, którzy GO przebili, i będą biadać nad Nim wszystkie plemiona ziemi. Tak jest! Amen.” Zaś Ap. Paweł w pierwszym Liście do Tes 5,6 ostrzega: „Przeto nie śpijmy jak inni, lecz czuwajmy i bądźmy trzeźwi.” Nadzieja rychłego spotkania się z NIM oczyszcza nasze życie i przygotowuje nas na to wydarzenie. Dlatego zachęcam abyśmy w tym rozważaniu zwrócili naszą uwagę na ten fakt. PAN JEZUS na pewno przyjdzie jeszcze raz. Jego pierwsze przyjście było zapowiadane o kilka tysiącleci wcześniej. ON przyjdzie, aby wypełnić proroctwa odnoszące się do tego wydarzenia. Przyjdzie osobiście, dosłownie, cieleśnie. Kiedy PAN JEZUS wstępował do Nieba, to „dwaj mężowie w białych szatach stanęli przy nich i rzekli: Mężowie Galijejscy, czemu stoicie, patrząc w Niebo? Ten JEZUS, który został od was wzięty w górę do Nieba, tak przyjdzie, jak GO widzieliście idącego do Nieba.” Sam PAN JEZUS wiele razy przypominał uczniom o Swoim powrocie. Pisali o tym też apostołowie. Oto, co mówi o tym Ap. Jakub: „Bądźcie i wy cierpliwi, umocnijcie serca swoje, bo przyjście PANA jest bliskie.” (Jak.5,8).

PAN JEZUS przyjdzie na obłoku chwały i majestatu. Odszedł prawie nie zauważony przez świat, zaś wróci na ziemię będąc widzialny przez wszystkich ludzi. Przyjdzie, aby zaakceptować Swoje zwycięstwo nad szatanem i grzechem, odniesione na Krzyżu Golgoty. Pierwszy raz przyszedł w słabości, został poniżony i odrzucony, po raz drugi przyjdzie w chwale i mocy. Wyrażenie „wśród obłoków” przypomina nam, że PAN nie wróci samotnie. Będą towarzyszyć MU wszyscy odkupieni. Zwróćmy też uwagę na to, co stanie się na ziemi w czasie Jego powrotu. W Pierwszym Liście do Tes.4,16-17 Ap. Paweł pisze: „Gdyż Sam PAN na dany rozkaz, na głos Archanioła i trąby BOŻEJ zstąpi z Nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w CHRYSTUSIE, potem my, którzy pozostaniemy przy życiu, razem z nimi porwani będziemy w obłokach w powietrze, na spotkanie PANA; i tak zawsze będziemy z PANEM.”

Jego przyjście będzie widzialne dla wszystkich ludzi. Pismo Św. mówi, że „ujrzy GO wszelkie oko.” Drugie przyjście CHRYSTUSA PANA nie będzie czymś mistycznym czy tajemniczym. Będzie ono całkowitym przeciwieństwem Jego pierwszego przyjścia. Zobaczą GO wszyscy ludzie, będący na tej ziemi. Zobaczą GO ci, którzy GO przebili. Oznacza to, że zobaczą GO dosłownie wszyscy. Przez to BÓG chce powiedzieć, że muszą się z NIM spotkać także i ci, którzy nie życzą sobie tego. Jaki straszny będzie to dzień dla tych, którzy odrzucili PANA JEZUSA! Okres łaski będzie definitywnie zakończony, a drzwi zbawienia na zawsze zamknięte. Wtedy już za późno będzie przyjąć CHRYSTUSA PANA i być zbawionym. PAN JEZUS już nie będzie stał przed ludźmi jako ich ZBAWICIEL. Teraz będzie jedynie ich Sędzią. Wszystkim Swoim przeciwnikom powie: „Idźcie precz ode MNIE przeklęci, w ogień wieczny, zgotowany diabłu i aniołom jego.” (Mat.25,41). A jakże wspaniałym przeżyciem będzie spotkanie z NIM jako swoim ZBAWICIELEM!

Drogi Przyjacielu, a kim będzie ON wtedy dla ciebie? ZBAWICIELEM czy Sędzią? Teraz musisz o tym zadecydować. Weź pod rozwagę słowa Pisma Świętego, które mówią: „W czasie łaski wysłuchałem cię, a w dniu zbawienia pomogłem ci; oto teraz czas łaski, oto teraz dzień zbawienia.” (2Kor.6,2) oraz „Dlatego, jak mówi DUCH Św.: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych.”(Hebr.3,7-8)

Módlmy się!

PANIE JEZU, jakże cieszę się, że przyjdziesz jeszcze raz. Dopomóż mi wytrwać w wierności Tobie. Ucz mnie cenić kosztowny czas łaski i służyć CI z całego serca i całej duszy. Dziękuję CI za pokój i radość w moim sercu. Twoje Imię niech będzie błogosławione i uwielbione w moim sercu teraz i w wieczności. Amen.

(59–A2)