1Koryntian 2:9

Kiedyś Martin Luther King, zaczynał swoje słynne przemówienie od słów: „I have a dream”. Myślę, że to dobry początek dla tego, o czym chcę napisać…

Mam marzenie… Widzę, jak Ewangelia zdobywa Polskę, jej poselstwo jest jak powiew silnego wiatru i jak siła wezbranej rzeki. Nic nie zdoła powstrzymać „Bożego natarcia”, wioski, miasteczka, miasta ogrania fala przebudzenia. Boży posłańcy, posłańcy Królestwa, docierają wszędzie, a ich poselstwo jest poświadczane znakami i cudami oraz udzielaniem Ducha Świętego. To nie jest zwykłe zwiastowanie, to jest natarcie na królestwo ciemności, natarcie, które rozrywa jarzmo religijnej niewoli i bałwochwalstwa. Moc wypowiadanego słowa jest nie do opisania, ludzkie serca są przemieniane i całe regiony są pochwycone pędem ewangelii. Widzę uzdrowienie, które przychodzi do Narodu Polskiego. Widzę, jak drżą posady królestwa ciemności. Natarcie przerasta swoim impetem wszystko, co do tej pory widzieliśmy w historii Kościoła. To jest święta rewolucja dla Jezusa. Gruntowna przemiana… Widzę Kościół, który budzi się, jakby z głębokiego snu. Widzę płomień pasji i poświęcenia, który płonie w sercach wierzących… To jest pożerający ogień, który zapala wszystko dookoła. Widzę Kościoły, które gromadzą się na modlitwę, wszędzie, na rynkach miast, na stadionach i placach, w parkach i budynkach kościelnych. Prawdziwe oczyszczenie przychodzi do Kościoła. Oczyszczenie i świętość… Pasja i gorliwość… Duch wojowniczy powstaje w tym narodzie! Duch świętej żarliwości. Wielu w Kościołach płacze i woła w agonii za swoim narodem. To nie jest zwykła modlitwa, to jest modlitwa, która porusza niebem… Jest głód i tęsknota za Bożą obecnością, skończył się czas zadowolenia małymi rzeczami. Widzę Kościół, który poważnie traktuje Boże obietnice: „Żądaj ode Mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i w posiadanie twoje krańce ziemi.” (Psalm 2:8). Widzę Kościół, który staje w jedności, jak przygotowana armia wyszkolonych wojowników…

Widzę, młodych ludzi, którzy jak wystrzelone pociski, z impetem docierają do wszystkich zakątków Polski. W ich sercach nie ma strachu i myśli o porażce. Ich serca płoną miłością do Jezusa. To, są ci, którzy wydają świadectwo swoimi ustami i swoim życiem. Niektórzy z nich poniosą śmierć, ale „krew męczenników jest zasiewem dla Kościoła”.

Widzę młodzież w szkołach, modlącą się w czasie przerw, nawet podczas lekcji… Boża obecność jest tak potężna, że czasami trzeba odwołać zajęcia, a w miejsce zajęć odbywają się spotkania modlitewne. Lekcje zaczynają się i kończą modlitwą.

Widzę, jak Boży Duch „naciera” na Sejm i Senat… wielu spośród parlamentarzystów to ludzie nawróceni. Widzę jak ewangelia jest głoszona z trybuny poselskiej. Widzę pokutę wśród parlamentarzystów, członków Rządu. Stają, by publicznie pokutować w imieniu narodu za popełnione grzechy, za korupcję, lata pustej religijności, bałwochwalstwa i ludzkiej pychy.

Powstaje wiele nowych Kościołów… to jest Oblubienica Jezusa, czysta i święta, chora z miłości do swego Oblubieńca.

Widzę, jak uzdrowienie przychodzi do polskich rodzin, pokoleniowe przekleństwa są łamane, Bóg zwraca serca ojców ku synom, a serca synów ku ojcom. Widzę ojców, którzy są głową i autorytetem dla swoich rodzin. Widzę matki, które staczają bój modlitwy o swoje jeszcze nie zbawione dzieci. Widzę, jak skłócone rodziny powracają do jedności i harmonii. Małżeństwa są uzdrawiane…

Widzę misjonarzy, którzy wyjeżdżają z Polski, aby nieść ewangelię do innych narodów, do narodów Europy, Azji, Afryki, Ameryki i Oceanii… Wielu głosi ewangelię w krajach muzułmańskich, jak Arabia Saudyjska, Turcja, Afganistan… Widzę, jak Bóg poświadcza ich zwiastowanie przez znaki i cuda: oczy ślepych są otwierane, głusi zaczynają słyszeć, chromi chodzą, trędowaci zostają oczyszczeni…

Mam marzenie… aby już nie marzyć, lecz oglądać to wszystko i wziąć udział w tym, co Bóg przygotował dla tych, którzy Go miłują.

Choszczno, styczeń 2002 r.