Mam widzenie: Widzę lud odkupiony, który przez nawrócenie i upamiętanie, przez przebaczenie i pojednanie doznał oczyszczenia krwią Baranka i napełniony Duchem Świętym wkracza do pełnego bogactwa tego dziedzictwa, które Jezus wywalczył mu na krzyżu. Każda jednostka, mężczyzna i kobieta, młody i stary, odnajduje wśród tego ludu swoje miejsce i swoje przeznaczenie. Pary małżeńskie żyją tajemnicą tej miłości, która łączy Chrystusa z Jego Oblubienicą. Rodziny rozkwitają pod osłoną Najwyższego.

We wspólnotach tego ludu pełne miłości i pełnomocne przywództwo dopomaga każdej jednostce w znalezieniu swojej własnej tożsamości, bezpieczeństwa i akceptacji oraz w uczeniu się zaparcia się samego siebie celem uchwycenia swojego powołania. Przez to rozwijają się talenty i dary duchowe dla usługi braciom i siostrom, dla budowania całego ludu i dla świadectwa całemu światu.

Widzę, jak liderzy różnych wspólnot i wyznań tego ludu rozwijają między sobą żywe relacje, nacechowane wzajemnym szacunkiem, głębokim zaufaniem i gorącym pragnieniem urzeczywistnienia tego wspólnego widzenia. Przez to lud ten staje się solą ziemi, miastem na górze leżącym, światłością widoczną z daleka i wskazującą drogę wielu ludziom, przeznaczonym do tego, aby stać się cząstką tego ludu.

Podstawowym żywiołem i najwyższym przeznaczeniem tego ludu jest uwielbianie jego Króla — oddawanie czci Barankowi. Jego najmocniejszą bronią jest Słowo Boże, jego siłą jest wiara, jego najistotniejszą cechą jest miłość, a jego najważniejszym zadaniem jest modlitwa. Gdzie tylko dostrzegane jest to widzenie, odsunięte zostają na należne im miejsce cząstkowe doświadczenia, tradycje, przekonania i wszystko, co mogłoby rozbijać jedność tego ludu. Wszystko to, co dotychczas burzyło i rozdzielało, może teraz budować i zespalać.

W ten sposób lud ten wyrasta w święty naród, aby być światłością wielu narodom ziemi i aby w końcu, w dniu uczty weselnej, jako piękna Oblubienica bez skazy połączyć się ze swoim Oblubieńcem.

Mam widzenie — widzenie, które przez wiele wieków było udziałem proroków i apostołów — widzenie Królestwa Bożego.

„Wiederherstellung” [Odnowa], grudzień 1989
Z niemieckiego tłumaczył J. K.